Sevmelerimiz hep acıklı

Kadın çok sevdi adamı
Adam da sevdi ama başka kadını
Aralarına bir çocuk vardı
Çok sevmeyi bilerek sevilmeden yaşamayı öğrenerek büyüdü
Büyüdüğünde o da sevdi bir adamı
Adam nafile, serkeş bir şairdi
Kadından beslenen , aşık olmaya tutkundu  adam
Sevdi o da kadını, kadınım dedi, şiirlerini adadı ona
Ama yetmedi şaire bir kadının aşkı
Kalktı birine daha aşık olup şiirler yazdı
Kadın öğrendiğinde başkasının varlığını,onun kıyameti oldu aşkı
Çocukluğuna ,o sevgisiz evine döndü
Yalnızlığa gömdü kendini
Acıyarak aynadaki akisine...
M.S.


Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Arayışlar / Lou Andreas Salome

Beyaz Geceler / Dostoyevski

Canan Tan / İz